Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης Κρήτης: 30 χρόνια ενός δυναμικού κέντρου τέχνης
Το μουσείο γιορτάζει τα 30 χρόνια του με ένα ενδιαφέρον εκθεσιακό πρόγραμμα που περιλαμβάνει από τη Ρένα Παπασπύρου και την Άσπα Στασινοπούλου μέχρι τη Σοφία Κοκοσαλάκη.
 |
 |
 |
Εκατόν ενενήντα εκθέσεις μονογραφικές και θεματικές, ενενήντα κατάλογοι, τριάντα χρόνια λειτουργίας. Μια ζηλευτή μόνιμη συλλογή που αποτελείται από 750 έργα προερχόμενα από δωρεές κυρίως των ίδιων των καλλιτεχνών και μια διαδρομή μέσα στην οποία το Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης Κρήτης κατάφερε να ξεπεράσει και τις πλέον αισιόδοξες προσδοκίες, συγκεντρώνοντας την πανελλήνια και ενίοτε τη διεθνή κοινότητα της τέχνης.
Η καλλιτεχνική διευθύντρια του Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης Κρήτης, Μαρία Μαραγκού, βλέπει σήμερα το όραμά της από τη δεκαετία του 1990 για τη δημιουργία ενός δυναμικού κέντρου σύγχρονης τέχνης στην πόλη του Ρεθύμνου να δίνει τους καρπούς του, ως ένα τολμηρό εγχείρημα που λειτουργεί επιτυχώς στην περιφέρεια.
Τα τριάντα χρόνια λειτουργίας του μουσείου γιορτάζονται με την έκδοση ενός δίγλωσσου τόμου 350 σελίδων, ενός πανοράματος της σύγχρονης ελληνικής τέχνης που βρίσκεται σαν καλά κρυμμένο μυστικό μέσα στο μουσείο, στην καρδιά της παλιάς ιστορικής πόλης, στη σκιά του βενετσιάνικου κάστρου, της Φορτέτζας. Η έκδοση ξεκινάει από τις πρώτες εκθέσεις, το 1992, συγκεκριμένα των Γιάννη Μόραλη, Χατζηκυριάκου-Γκίκα, και ολοκληρώνεται το 2017, αναφερόμενη σε 160 εκθέσεις Ελλήνων και ξένων δημιουργών, ατομικές και ομαδικές.
Το παλιό ενετικό κτίσμα που αποτέλεσε στις αρχές του 20ού αιώνα έναν από τους πρώτους βιομηχανικούς χώρους του νησιού, με το εργοστάσιο σαπουνιού που φιλοξενούσε μέχρι τη δεκαετία του ’70, σήμερα αποτελεί έναν σύγχρονο μουσειακό χώρο υψηλών προδιαγραφών. Το 1992 λειτούργησε πρώτη φορά ως Δημοτική Πινακοθήκη. Το 1995, το Ρέθυμνο εντάχθηκε στον θεσμό του Εθνικού Πολιτιστικού Δικτύου Πόλεων με συνέπεια την ίδρυση του Κέντρου Σύγχρονης Εικαστικής Δημιουργίας, που προσανατόλισε τις δραστηριότητες της πινακοθήκης στη σύγχρονη τέχνη. Ένας καινούριος χώρος που συμπλήρωσε την παλιά Δημοτική Πινακοθήκη «Λ. Κανακάκις» και το Κέντρο Σύγχρονης Εικαστικής Δημιουργίας ώθησε τη δημιουργία του νέου Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης που απέκτησε η Κρήτη.
Ενοποιώντας το παλιό κτίριο με τα διπλανά, επανέρχεται ο κτιριακός ιστός στο ιστορικό κέντρο της πόλης σε έναν ενιαίο χώρο περίπου 1.000 τ.μ. Η μορφή του παλιού ενετικού και βιομηχανικού κελύφους αναπτύχθηκε εσωτερικά.
Η δραστηριότητα του μουσείου μέχρι σήμερα είναι αδιάλειπτη, με περιοδικές εκθέσεις, εκδηλώσεις, συνεργασίες, εκπαιδευτικά και μουσειοπαιδαγωγικά προγράμματα για παιδιά και ενήλικες.
Η συλλογή του μουσείου καλύπτει ένα ευρύ φάσμα της σύγχρονης ελληνικής εικαστικής πραγματικότητας από το 1950 ως σήμερα. Περιλαμβάνει ακόμα τα έργα του Λ. Κανακάκι (περίπου 50) που προέρχονται από δωρεές του ζεύγους Μπάμπη και Μαρίας Μαραγκού και άλλων συγγενών και φίλων του καλλιτέχνη.
«Γεννήθηκα και έκανα τα πρώτα μου βήματα σε ένα σπίτι στην οδό Αγίας Βαρβάρας (τώρα είναι ξενοδοχείο) γεμάτο αγάλματα στην εσωτερική του αυλή. Ήταν τα προπλάσματα του Γιάννη Κανακάκι, του μεγάλου αδελφού της μητέρας μου. Τα φοβόμουν γιατί μου απαγόρευαν να τα αγγίξω (πράγμα που έκανα κρυφά), αλλά και με γοήτευαν. Αυτό το αίθριο, όπως και οι γυαλάδες στις αποχρώσεις του γκρίζου της υγρασίας των δρόμων της παλιάς πόλης, παραμένουν η ισχυρότερη μνήμη των παιδικών μου χρόνων. Δεμένη αθεράπευτα με την πόλη μου, ανέτρεχα στην πολύτιμη ρίζα μου όσο κι αν εργαζόμουν και δρούσα ως πολίτης του κόσμου. Στο ίδιο σπίτι μεγάλωσε ο αγαπημένος μου θείος, ο Λευτέρης Κανακάκις, που έγινε ζωγράφος και μέντοράς μου ως προς τις επιλογές της ζωής μου. Ο θάνατός του το 1985 με συγκλόνισε. Συγκέντρωσα τα έργα του από ολόκληρη την οικογένειά μας, ενώ ήδη κατείχα έναν μεγάλο αριθμό από τη συλλογή του συζύγου μου, ο οποίος παρακολουθούσε και αγόραζε συστηματικά έργα Ελλήνων, και όχι μόνο, καλλιτεχνών. Αυτά ήταν η προίκα της τότε Δημοτικής Πινακοθήκης “Λ. Κανακάκις” που έμελλε να έχει μια ευλογημένη συνέχεια», λέει η Μαρία Μαραγκού.
Η συλλογή καλύπτει επαρκώς τα δείγματα της τέχνης του δεύτερου μισού του 20ού αιώνα μέχρι και σήμερα, από την αφαίρεση και τη γεωμετρικότητα μέχρι τον νεοεξπρεσιονισμό, τη νέα παραστατικότητα, τον μινιμαλισμό, το αντικείμενο στον χώρο, τη γλυπτική και τη γλυπτοζωγραφική, τις συναρμογές, τις εγκαταστάσεις στον χώρο και τα περιβάλλοντα, την εννοιακή τέχνη, τη φωτογραφία, τη δημιουργία έργων επεξεργασμένων στον υπολογιστή. Προσκλήθηκε και φιλοξενήθηκε στην Πινακοθήκη Πιερίδη στην Αθήνα, στο Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης Λάρισας, στη Δημοτική Πινακοθήκη Πάτρας, στο Μουσείο Μπενάκη. Υλοποιήθηκαν προγράμματα και συνεργασίες με φορείς αντίστοιχους στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, ενώ εκπρόσωποι ιδρυμάτων, θεωρητικοί και καλλιτέχνες από την Ευρώπη και τις ΗΠΑ συναντήθηκαν στους χώρους της, με τους καλλιτέχνες αλλά και την πανεπιστημιακή κοινότητα.
Το Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης Κρήτης λειτουργεί στο πλαίσιο του δήμου Ρεθύμνης (Διεύθυνση Πολιτισμού – Τμήμα Μουσείων), με την οικονομική υποστήριξη του δήμου Ρεθύμνης καθώς και με χορηγίες συνεργαζόμενων φορέων, ενώ η πλούσια δραστηριότητά του με τις δράσεις του Εκπαιδευτικού Τομέα και των Εικαστικών Εργαστηρίων, που πραγματοποιούνται στους χώρους του Μ.Σ.Τ. Κρήτης και σε έναν ειδικά διαμορφωμένο χώρο στην παλιά πόλη για τα μαθήματα κεραμικής και ζωγραφικής, ανανεώνουν διαρκώς τη σχέση του μουσείου, ενός θύλακα παλλόμενου και ζωντανού, με τους ανθρώπους της πόλης του Ρεθύμνου.
- Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Κρήτη, την Ελλάδα και όλο τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, με εγκυρότητα και αξιοπιστία, στο cna.gr
- Ακολουθήστε το cna.gr στο Facebook
- Ακολουθήστε το cna.gr στο Twitter
- Ακολουθήστε το cna.gr στο YouTube
- Ακολουθήστε το cna.gr στο Instagram
