 |
 |
 |
Η ηλικία μεταξύ 6 και 13 ετών χαρακτηρίζεται ως περίοδος ηρεμίας και συσσώρευσης δυνάμεων, γιατί θ’ ακολουθήσει η μετέπειτα τρικυμισμένη ηλικία, η λεγόμενη εφηβική.
Ο Μ. Βασίλειος έχει παρατηρήσει τις διακυμάνσεις μεταξύ των διαφόρων ηλικιών ώσπου να ωριμάσει ο άνθρωπος, μιλώντας για τρεις επτάδες ετών που είναι πολύ χαρακτηριστικές, γιατί ο άνθρωπος υφίσταται τις μεγαλύτερες μεταβολές. «Σε τρεις», λέει « επτάδες ετών είναι προορισμένος ο άνθρωπος να υφίσταται τρεις αλλοιώσεις μεταβολών και βίων. Και σε κάθε επτάδα υπάρχει ένα ιδιαίτερο όριο που διαγράφει τα παρελθόντα και δείχνει φανερή την αλλαγή. Η ηλικία του παιδιού κατά την πρώτη επταετία κλείνει με την αλλαγή των δοντιών. Ακολουθεί η παιδική ηλικία, που είναι κατάλληλη για μάθηση και φτάνει μέχρι του έφηβου.
Ο έφηβος μέχρι να συμπληρώσει το 21ο έτος τα μάγουλά του έχουν σκεπαστεί με γένια, αλλάζει χωρίς να το καταλάβει και ο νεανίας γίνεται άνδρας. Όποιος πέρασε τις ηλικίες αυτές προσαρμόζεται προς άλλη μορφή και άλλη ψυχική διάθεση. Είναι ολοφάνερα αλλιώτικος από τις προηγούμενες ηλικίες».
Κύριο χαρακτηριστικό γνώρισμα της ηλικίας 6-13 ετών είναι η διεύρυνση των κοινωνικών σχέσεων του παιδιού. Στο στενό μέχρι τότε οικογενειακό περιβάλλον έρχεται και το σχολικό. Η αλλαγή αυτή του περιβάλλοντος σε συνδυασμό με τη ψυχοσωματική ανάπτυξη, δημιουργεί στο παιδί καινούργιες δυνατότητες αύξησης της προσωπικότητας του. Η αγάπη και η προστασία των γονιών είναι απαραίτητη και κατά την ηλικία αυτή. Χαρίζει στο παιδί το αίσθημα της ασφάλειας, που είναι ένας από τους σπουδαιότερους παράγοντες για τη σωματική και ψυχική ανάπτυξη και υγεία του παιδιού. Από βιολογική άποψη έχουμε να παρατηρήσουμε ομαλή και βαθμιαία ανάπτυξη του σώματος.
Αυξάνεται ακόμη και η νοητική ικανότητα του παιδιού. Ιδιαίτερα αυξάνονται η φαντασία και η μνήμη. Από ψυχολογική και κοινωνική άποψη έχουμε να παρατηρήσουμε σχετική μείωση του εγωκεντρισμού και αύξηση της επιθυμίας για συνεργασία. Το παιδί συνεργάζεται με το δάσκαλό του και με τους συμμαθητές του στη μόρφωση. Ιδιαίτερη σημασία έχει για το παιδί της ηλικίας αυτής το παιχνίδι. Ο χώρος του σχολείου, τα διαλείμματα και γενικά οι ελεύθερες ώρες βοηθούν το παιδί να παίζει με τους συνομηλίκους του, να ψυχαγωγείται.
Το παιδί της ηλικίας αυτής θέλγεται από τις ιστορικές αφηγήσεις και ταυτόχρονα αναζητά ιδανικά πρότυπα, τα οποία και θέλει να μιμηθεί. Ιδιαίτερη, όμως, σημασία για τη σωστή διαπαιδαγώγηση του παιδιού κατά την ηλικία αυτή έχει το καλό παράδειγμα που οδηγεί προς μίμηση. Διαφορετικά, η καλή διδασκαλία δεν έχει κανένα νόημα. « Το παιδί», λέει ο άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος, « είναι μεγάλος κριτής και παρακολουθεί με το αθώο βλέμμα του εσένα (εννοεί τον ποιμένα- παιδαγωγό) σε κάθε σου εκδήλωση, σε κάθε κίνηση και λέγει μέσα του, όταν τα λόγια σου δεν συμφωνούν με τα έργα σου: «μη τοις λόγοις με πείθε, τοις δε πράγμασι….Μισώ διδδάγμαθ’ οις ενάντιος ο βίος».
Και ο ιερός Χρυσόστομος υπογραμμίζοντας τη συμφωνία θεωρίας και πράξης λέει ότι αυτός είναι ο καλύτερος τρόπος διδασκαλίας. Ακόμη υπογραμμίζει πως « αν οι απλοί και αφανείς άνθρωποι κάνουν κακές πράξεις, χάνουν τη ψυχή τους αυτοί και μόνοι. Αν , όμως, είναι επιφανείς άνδρες και γνώριμοι στο ευρύ κοινό, τότε η ζημιά είναι αφάνταστα μεγάλη. Και προσθέτει « και αν ακόμα σφάλλουν σε μικρά πράγματα, αυτά τα μικρά πράγματα φαίνονται μεγάλα στους πολλούς».
Οι παιδαγωγοί, λοπόν, είτε είναι οι γονείς του παιδιού, είτε διδάσκαλοι και κληρικοί, όταν όσα διδάσκουν τα εφαρμόζουν, γίνονται για τα παιδιά ιδανικά πρότυπα. Και επειδή, σύμφωνα με τον ιερό Χρυσόστομο, η ψυχή των παιδιών είναι καθαρή, τα διδασκόμενα εντυπώνονται στο μυαλό τους, όπως η σφραγίδα στο μαλακό κερί. «Η ζωή», συνεχίζει ο άγιος, «είναι πέλαγος», δηλαδή έχει άπειρες δυσκολίες που πρέπει να τις περάσει κανείς για να φτάσει στο ασφαλές λιμάνι. «Δια τούτο, και παιδαγωγούς και διδασκάλους εφιστώμεν το λείπον τη φύσει δια της επιμέλειας εισφεροντες, όπως εκεί (στη θάλασσα), δια της τέχνης της κυβερνητικής». Γενικά η γνώμη του ιερού Χρυσοστόμου, είναι ότι για τη σωστή διαπαιδαγώγηση των παιδιών χρειάζονται πρότυπα.
Πρότυπα υφίστανται σήμερα;;;
Ας δώσει ο καθένας μας τη δική του απάντηση….
Πηγή: Βάντσος, Χ.,Θέματα Ποιμαντικής Ψυχολογίας,Θεσσαλονίκη: Πουρναράς
*Ιωάννα Κρητσωτάκη – Δρακωνάκη, θεολόγος, πιστοποιημένη εκπαιδευτικός στη «Διαπολιτισμική και Συμπεριληπτική Εκπαίδευση» από το Πανεπιστήμιο Αιγαίου και στη “Διοίκηση και Οργάνωση Εκπαιδευτικών μονάδων” μεταπτυχιακή φοιτήτρια ΕΚΠΑ με ειδίκευση στη «Σχολική Θρησκευτική Αγωγή»
- Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Κρήτη, την Ελλάδα και όλο τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, με εγκυρότητα και αξιοπιστία, στο cna.gr
- Ακολουθήστε το cna.gr στο Facebook
- Ακολουθήστε το cna.gr στο Twitter
- Ακολουθήστε το cna.gr στο YouTube
- Ακολουθήστε το cna.gr στο Instagram
