 |
 |
 |
Η Πρίνα Λασιθίου είναι χωριό στο νομό Λασιθίου Κρήτης. Είναι κτισμένο σε υψόμετρο 360 μέτρων στις νότιες πλαγιές μιας μακρόστενης λοφοσειράς. Είναι το πλησιέστερο στη βόρεια ακτή και απέχει περίπου 20 χιλιόμετρα από τον Άγιο Νικόλαο. Ιδιαίτερα γραφικός είναι ο μικρός λόφος «Ξιβούνι» που δεσπόζει στην είσοδο του χωριού με το εκκλησάκι του Τιμίου Σταυρού.
Πάντοτε ήταν ένας μικρός οικισμός με σταθερό σχετικά πληθυσμό, που όμως εμφανίζει και αυτός μια σημαντική συρρίκνωση τις τελευταίες δεκαετίες.
Αναφέρεται για πρώτη φορά επίσης από τον Καστροφύλακα το 1583 με 329 κατοίκους και στη συνέχεια από τις τουρκικές και αιγυπτιακές απογραφές. Το 1881 εντάχθηκε στον δήμο Κριτσάς με 262 κατοίκους, ενώ το 1920 έγινε ομώνυμος δήμος με 344 κατοίκους. Από το 1928 και έπειτα αναφέρεται σαν κοινότητα με μέγιστο πληθυσμό 400 κατοίκων το 1961. Στην απογραφή του 1981 είχε 232 κατοίκους και στην τελευταία απογραφή του 2001 μόνο 159. *Από το βιβλίο «Τα ‘μικρά μετέωρα’ του Λασιθίου»
Σήμερα, στην Πρίνα κατοικούν 45 κάτοικοι, όπου οι περισσότεροι είναι γέροντες και ζουν μόνοι τους, «χωρίς το άλλο τους μισό», διατηρώντας όμως το χαρακτηριστικό άρωμα και χρώμα των μικρών κρητικών χωριών με τα στενά σοκάκια και τους φιλόξενους κατοίκους.
Από τον δρόμο του Κρούστα μέχρι και την Πρίνα, υπάρχουν δεξιά και αριστερά του δρόμου περίπου 6.000 διαφορετικά είδη βοτάνων τα οποία μοσχοβολούν κατά την διάρκεια της διαδρομής.
Το αλώνισμα στην Πρίνα
Όσοι είχαν αλώνια, έσπερναν πολλά σιτηρά, σιτάρι, κριθάρι, και ταγή (βρώμη). Έσπερναν επίσης όσπρια, κουκιά, φασόλια, ρεβίθια, αρακάδες, φακές, ρόβι κλπ. Πρώτα αλωνίζανε τα φαβόροβα (όσπρια) και στο τέλος τα σιτηρά. Από τα σιτηρά πρώτο άλεθαν το κριθάρι μετά το σιτάρι και τελευταία τη ταγή, και αυτό γιατί το σιτάρι προοριζόταν για ψωμί, και ο καρπός δεν έπρεπε να έχει υπολείμματα ταγής (βρώμης), αλλά ούτε και ο σπόρος που θα σπαρθεί του χρόνου. Κάθε όσπριο είχε το δικό του τρόπο και συμπεριφορά στο αλώνι.
Στα κουκιά ας πούμε δεν βάζανε βολόσυρο γιατί τα κατέστρεφε. Αν ήταν λίγα τα κοπανούσαν με το κόπανο, το ίδιο και τα φασόλια. Αν όμως ήταν πολλά, τότε έβαζαν τα ζώα πολλές ώρες να τα τσαλαπατούν μέσα στο αλώνι, μέχρι να ανοίξουν όλα τα λουβιά. Το σουσάμι πάλι απλώς το τίναζαν πάνω σε ένα σεντόνι ή λινάτσα.
Κατά το αλώνισμα τα άπλωναν ομοιόμορφα σε όλη τη βάση του αλωνιού, και στη συνέχεια τα αλώνιζαν με το βολόσυρο που έσερναν τα ζώα γύρω – γύρω. Πάνω στο βολόσυρο έπρεπε να υπάρχει σχετικό βάρος, έτσι ή καθόταν παιδιά ή είχαν μιά καρέκλα που καθόταν κάποιος από τους μεγάλους, και κρατούσε τα σχοινιά για να ορίζει τη κατεύθυνση κάθε φορά.
Γιορτή Μελιού στην Πρίνα
To μέλι Πρίνας είναι ένα ντόπιο προϊόν, το οποίο αποτελείται από θυμάρι και πευκόμελο. Το μέλι αποτελεί μια εξαιρετική πηγή για την υγεία μας και είναι ένα από τα ισχυρότερα καύσιμα του οργανισμού μας. Οι μύθοι γύρω από το μέλι είναι αμέτρητοι. Κάποιοι το χαρακτηρίζουν ως το ελιξήριο της ζωής και ως την θεραπεία πολλών ασθενειών.
Κάθε χρόνο και συγκεκριμένα κάθε Αύγουστο, στο χωριό, πραγματοποιείται από τον Πολιτιστικό Σύλλογο Πρίνας η ετήσια γιορτή ώστε να αναδειχθεί το πολυτιμότερο προϊόν της περιοχής, το μέλι.
Παρευρίσκεται μεγάλος πληθυσμός από διάφορες πόλεις και χωριά του νομού ή και ακόμα από περιοχές ολόκληρου του νησιού.
Όταν με το καλό τελειώσει αυτή η πανδημία του κορωνοϊού, είναι μια ευκαιρία να πάρετε μια γεύση από την γιορτή του Μελιού. Αξίζει…
- Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Κρήτη, την Ελλάδα και όλο τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, με εγκυρότητα και αξιοπιστία, στο cna.gr
- Ακολουθήστε το cna.gr στο Facebook
- Ακολουθήστε το cna.gr στο Twitter
- Ακολουθήστε το cna.gr στο YouTube
- Ακολουθήστε το cna.gr στο Instagram
