ΕΚΟΥΣΙΑ ΠΛΑΝΗ

Ίσως την επόμενη φορά | του Κώστα Θεολόγου

Εκλέγοντας εικοσιέναν από τους 720 βουλευτές στο Ευρωκοινοβούλιο ολοκληρώσαμε τη συγκρότηση της μόνης παγκοσμίως απευθείας εκλεγμένης διακρατικής ή περιφερειακής συνέλευσης. Τους εκλέξαμε ανόρεκτα και αδιάφορα, εφόσον κανένα κόμμα δεν κατάφερε να προτείνει θέσεις για όσα φλέγοντα θέματα μάς αφορούν ως Ευρωπαίους πολίτες. Φάνηκε όμως ένα μείζον ζήτημα δημοκρατίας, το οποίο χαρακτήρισε την προεκλογική διαδικασία και αφορά στον σημαντικό ρόλο και πόλο της δημοσιογραφίας και ενημέρωσης, όχι απλώς των πολιτικών .

Σε τούτη την προεκλογική περίοδο των Ευρωεκλογών οι πολιτικοί συρρίκνωσαν ακόμη περισσότερο τη λεξιπενία και την πληκτική μαχητικότητα τους σε ανούσιες  αντεγκλήσεις, που απογοήτευσαν τους πολίτες και κατέστειλαν κάθε ψήγμα πολιτικού ενδιαφέροντος για συμμετοχή. Η επαίσχυντη ένδεια τους σε πολιτικό λόγο και σε πολιτικές στοχεύσεις στο θεσμικά πολυσύνθετο ευρωπαϊκό περιβάλλον απογοήτευσε τους πολίτες, οι οποίοι μοχθούν ασθμαίνοντας στη σκληρή και πανάκριβη καθημερινότητα. Ωστόσο, ούτε τώρα αναδείχτηκε ο σπουδαίος για κάθε δημοκρατία ρόλος της δημοσιογραφίας και της ενημέρωσης, εφόσον οι εκπρόσωποί τους προσάρμοσαν τα ισχυρά εργαλεία τους στο εκφραστικά τυποποιημένο ύφος και στη διαχρονικά δοκιμασμένη αερολογία των υποψήφιων. Πιστεύω ακόμη στον δυναμικό ρόλο της δημοσιογραφίας ως θεμελιώδη πόλο της δημοκρατίας και στενοχωρήθηκα διαπιστώνοντας την οιονεί ανοχή των ΜΜΕ στην αδιαφορία των επαγγελματιών πολιτικών στο να θίξουν τα σπουδαία και φλέγοντα ζητήματα για τα οποία θα αποφασίσει η Ευρωβουλή. Και χτες αναρωτιούνταν συλλήβδην γιατί τόση αποχή, ρίχνοντας τη μπάλα στην εξέδρα των κομμάτων! Δεν είναι όμως έτσι. Οι πολιτικοί βολεύονται σε οπαδικές αντιπαραθέσεις, αλλά οι δημοσιογράφοι οφείλουν να μας αποκαλύπτουν το τενεκεδένιο και κενό σκεύος τους.

Ο εκπρόσωπος στην Ευρωβουλή πρέπει να διαθέτει πολλά εργαλεία, όπως γλώσσες και γνώσεις, ώστε να ανταποκρίνεται στον κρίσιμο περιφερειακό και όχι επαρχιακό ρόλο που θα αναλάβει. Τα μέλη του Ευρωκοινοβούλιου ενσαρκώνουν τα συμφέροντα των πολιτών της ΕΕ και, από κοινού με εκπροσώπους των κυβερνήσεων των μελών της ΕΕ, θεσπίζουν τους νόμους που επηρεάζουν τη ζωή στην Ευρώπη, από τα οικονομικά θέματα έως το δημογραφικό πρόβλημα, την καταπολέμηση της φτώχειας, την περιβαλλοντική κρίση ή κλιματική αλλαγή, την ασφάλεια και την υγεία μας. Οι ευρωβουλευτές ενστερνίζονται τις ενωσιακές αξίες, την ελευθερία, την ισότητα, την προάσπιση του κράτους δικαίου και εγκρίνουν τον προϋπολογισμό της Ένωσης, ελέγχουν τις δαπάνες, εκλέγουν τον Πρόεδρο της Κομισιόν και διορίζουν τους Επιτρόπους της.

Όλα τα παραπάνω υπάγονται στις αρμοδιότητες των Ευρωβουλευτών και θεωρώ ότι μας επιβάλλουν τον λόγο για να συμμετέχουμε στην εκλογική διαδικασία. Το αποκαρδιωτικό ποσοστό της αποχής δηλώνει ότι οι εκλογείς δεν αντιλήφθηκαν τη σημασία των Ευρωεκλογών, η οποία υπερβαίνει κατά πολύ τη σημασία της αναμέτρησης στις εθνικές εκλογές και σε αυτό ολιγώρησαν και τα ΜΜΕ όχι μόνον οι πολιτικοί! Στη δημόσια σφαίρα δημοσιογραφία σημαίνει και ενημέρωση και αυτή προάγει την ελευθερία της σκέψης των πολιτών και τη δημοκρατία καθεαυτήν. Κοντολογίς, αναφάνηκε το καίριο για την πολιτειακή λειτουργία ζήτημα της πολιτικής και ηθικής ευθύνης που φέρουν οι εταίροι του συστήματος της δημόσιας σφαίρας, επειδή δεν κατάφεραν να υποδείξουν στους εκλογείς τη σημασία της συμμετοχής τους στις Ευρωεκλογές. Ίσως την επόμενη φορά!

Ο Κώστας Θεολόγου είναι Διευθυντής του Τομέα Ανθρωπιστικών, Κοινωνικών Επιστημών και Δικαίου στο ΕΜΠ 

Κώστας Θεολόγου

Ο Κώστας Θεολόγου είναι Καθηγητής Ιστορίας και Φιλοσοφίας του Πολιτισμού και Διευθυντής του Τομέα Ανθρωπιστικών, Κοινωνικών Επιστημών και Δικαίου (AKEΔ) στη Σχολή ΕΜΦΕ του Εθνικού Μετσοβίου Πολυτεχνείου. Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη τον Οκτώβριο του 1960 και αποφοίτησε από το Πειραματικό Σχολείο του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Σπούδασε Νομικά και Πολιτική Επιστήμη στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο της Σορβόνης (Paris-I, Pantheon Sorbonne) στην Κοινωνική Ιστορία και Κοινωνική Θεωρία με τον Jean-Marie Vincent, εισηγητή της Σχολής της Φρανκφούρτης στη Γαλλία. Το διδακτορικό δίπλωμά του από τον Τομέα Ανθρωπιστικών, Κοινωνικών Επιστημών και Δικαίου της Σχολής Εφαρμοσμένων Μαθηματικών και Φυσικών Επιστημών του ΕΜΠ (2006) εστιάζει στις συλλογικές ταυτότητες και στην Κοινωνιολογία του Πολιτισμού σε πολυεθνικά αστικά περιβάλλοντα. Διδάσκει σε προπτυχιακά και μεταπτυχιακά προγράμματα σπουδών στο ΕΜΠ και σε άλλα πανεπιστήμια. Είναι Συντονιστής της Θεματικής Ενότητας ΕΠΟ41 (Κοινωνική Θεωρία και Νεωτερικότητα) της Σχολής Ανθρωπιστικών Επιστημών του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου (ΕΑΠ). Έχει διδάξει στην τριτοβάθμια ιδιωτική και στη δευτεροβάθμια δημόσια εκπαίδευση και έχει δημοσιεύσει μονογραφίες, μεταφράσεις, συγγράμματα και έχει επιμεληθεί σημειώσεις μαθημάτων για διδακτικές ανάγκες. Έχουν δημοσιευθεί ή βρίσκονται υπό έκδοση εργασίες του (άρθρα ή κεφάλαια) σε ξενόγλωσσα και ελληνικά περιοδικά ή συλλογικούς τόμους. Κριτικά σχόλιά του για νέες εκδόσεις έχουν δημοσιευθεί στα περιοδικά Εντευκτήριο, Διαβάζω, Το Δέντρο, Οδός Πανός κ.α. Κείμενά του βρίσκονται επίσης στα περιοδικά Αντί, Μουσική, Άρδην, Νέμεσις και στις εφημερίδες Μακεδονία, Η Εφημερίδα των Συντακτών, Η Αυγή, Τα Νέα κ.α. Δύο πρόσφατα βιβλία του είναι το «Φιλοσοφία και Τεχνολογία» (Δεκέμβριος 2023) και «Κριτικές Συναντήσεις: Άνθρωποι Βιβλία Τέχνες» (Μάρτιος 2024).

Σχετικά άρθρα

Back to top button