 |
 |
‘‘ Κάθε ψυχή που νιώσει πως ο κόσμος χάνεται, έχει υποχρέωση να βάλει το στήθος της μπροστά, να κάμει ότι μπορεί να τον σώσει. Έχει πιά ευθύνη. Αν δεν το ήξερε, καμιά υποχρέωση δεν θα ‘χε, καμιάν ευθύνη. Τώρα όμως …’’
Νίκος Καζαντζάκης , (Ο Ανήφορος, σελ. 102, Εκδόσεις Διόπτρα)
Με βεβαιότητα γίνεται αντιληπτό ότι την ρήση αυτή του μεγάλου Κρητικού διανοητή Νίκου Καζαντάκη, ο Γιώργο Χατζηδάκης την έκανε πράξη με τον τρόπο ζωής του γιατί αποτελούσε τον πυρήνα της κοσμοθεωρίας του. Πολύ νωρίς ένιωσε ότι είχε χρέος να συμβάλει με όλες του τις δυνάμεις στο κοινό καλό, στην προάσπιση των ανθρώπινων δικαιωμάτων, της κοινωνικής δικαιοσύνης, των ίσων ευκαιριών διαθέτοντας τον εαυτό του για την ελευθερία όλων μας, καταβάλλοντας αγόγγυστα το τίμημα που του επέβαλλε το στυγνό αστυνομικό μετεμφυλιακό κράτος που εγκαταστάθηκε στη χώρα μας αφού οι δωσίλογοι της κατοχής ουσιαστικά ποτέ δε τιμωρήθηκαν αναλαμβάνοντας αντίθετα και θέσεις ευθύνης. Η κοινωνία όμως της πόλης που τον γνώριζε πολύ καλά ως άνθρωπο και ως προσωπικότητα τον αντάμειψε απλόχερα αναγνωρί-ζοντας την προσφορά του στον τόπο σε πολλές θέσεις ευθύνης με κορυφαία επιβράβευση την ανάδειξη ως Δήμαρχο.
Ο κ. Γιώργος, όπως τον αποκαλούσα από μικρός – αλλά και στην κοινή μας πορεία στα δημοτικά πράγματα – γεννήθηκε το 1922 εδώ, στον Άγιο Νικόλαο. Πατέρας του ο Κων. Χατζηδά-κης από το Κατσιδόνι Σητείας και μητέρα του η Κατίνα Στρατάκη από το Πάνω Χωριό Ιεράπετρας. Δεύτερος στη σειρά από τα πέντε παιδιά που απέκτησαν οι γονείς του.
Δημοτικό και Λύκειο τελείωσε στην πόλη μας μέχρι το 1941.
Τελειόφοιτος μαθητής Λυκείου είδε και έζησε την κατάληψη της Κρήτης από τους Γερμα-νούς μετά την Μάχη της Κρήτης τον Μάϊο του 1941 , πράγμα που τον συγκλόνισε και αποτέλεσε και την απαρχή της ένταξης του στον Αντιστασιακό Αγώνα κατά των κατακτητών.
Από την πρώτη μέρα της κατοχής ο Γιώργης Χατζηδάκης και ο μεγαλύτερος αδερφός του Μανώλης, με την ενθάρρυνση του Νίκου Συμβουλάκη – έμπειρου αριστερού στελέχους- αποφάσισαν ότι η αντίσταση εναντίον των κατακτητών μέσα από την οργάνωση ομάδων ήταν επιβεβλημένο και άμεσο χρέος τους.
Το καλοκαίρι του 1941, αμέσως μετά την Μάχη της Κρήτης, ιδρύεται η ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΕΛΕΥ-ΘΕΡΩΝ ΝΕΩΝ (ΟΕΝ) με υπεύθυνο τον Γιώργο Χατζηδάκη.
Αρχές του 1942 συγκροτείται σε επίπεδο Κρήτης η ΠΟΕΝ (Παγκρήτια Οργάνωση Ελεύ-θερων Νέων) και ο Γιώργος Χατζηδάκης αναλαμβάνει υπεύθυνος της οργάνωση για το Λασίθι με κύρια ευθύνη την οργάνωση επιτροπών πόλεων, επαρχιακών συμβουλίων, τοπικών οργανώ-σεων χωριών και γενικά την οργάνωση και καθοδήγησης του αντιστασιακού αγώνα στα μέρη μας.
Τον Φλεβάρη του 1943 ιδρύεται η ΕΠΟΝ (Ενιαία Πανελλαδική Οργάνωση Νέων), συστήνε-ται Παγκρήτιο Συμβούλιο με έδρα στα Χανιά και ο Γιώργος Χατζηδάκης αναλαμβάνει Γεν. Γραμ-ματέας του Νομαρχιακού Συμβουλίου Λασιθίου.
Κατά την διάρκεια της Αντίστασης υπήρχε στενή συνεργασία μεταξύ ΕΠΟΝ και ΕΑΜ και στις κοινές συνεδριάσεις τους παρευρισκόταν και ο Γραμματέας του ΕΑΜ Λασιθίου ο εκτελεσθείς λίγο πριν την απελευθέρωση το 1944 ήρωας μας Ρούσος Κούνδουρος που τους συνέπαιρνε με την ρητορική δεινότητά του.
Μέχρι την απελευθέρωση το 1944 ο Γιώργος Χατζηδάκης λόγω της συνεχούς συμμετοχής του σε δράσεις του αντιστασιακού αγώνα κινδύνεψε να συλληφθεί. Συνελήφθη τελικά τον Αύγουστο του 1944 , όπως και ο αδερφός του Μανόλης. Απελευθερώθηκαν στις 8 Σεπτεμβρίου του 1944 αλλά δεν έμεινε στο σπίτι τους παρά σε κρησφύγετο στα Κατσίκια από όπου παρακο-λούθησε τις ανατινάξεις των Γερμανών στο λιμάνι της πόλης πριν αποχωρήσουν.
Μετά από κοινή συμφωνία των πολιτικών οργανώσεων στο νομό μας, ΕΑΜ- ΕΟΚ και των Άγγλων, σχηματίστηκε η Επιτροπή τάξης του Νομού, η στρατιωτική διοίκηση, και συστάθηκε το Νομαρχιακό Συμβούλιο, ως συλλογική διοικητική πολιτική αρχή, με την συμμετοχή του Γιώργη Χατζηδάκη ως εκπροσώπου της ΕΠΟΝ, στο πρώτο Νομαρχιακό Συμβούλιο της ελεύθερης πατρί-δας μας.
Μέχρι το 1946 που έδωσε εξετάσεις στην ΑΣΟΕΕ και επέτυχε την εισαγωγή του με λίαν καλώς, εξακολούθησε την πολιτική του δράση στο νομό ενώ παράλληλα βοηθούσε τον πατέρα του στην επαναλειτουργία του εμπορικού τους καταστήματος που λειτουργεί μέχρι σήμερα.
Μετά την επιτυχή εισαγωγή του στην ΑΣΟΕΕ, όντας στην Αθήνα ενεργοποιήθηκε μέσα από την φοιτητική οργάνωση της ΕΠΟΝ. Με το που τέθηκε η ΕΠΟΝ εκτός νόμου από την μετακατοχική κυβέρνηση άρχισε η καταδίωξη του Γιώργου Χατζηδάκη από τις αρχές ασφαλείας λόγω των πολιτικών του φρονημάτων.
Το 1948 συλλαμβάνεται από την Γενική Ασφάλεια Αθηνών και οδηγείται στην απομόνωση. Αρνείται να υπογράψει δήλωση μετανοίας και όταν παρουσιάζεται να υπηρετήσει στο εθνικό στρατό αποστέλλεται ως ανεπιθύμητος στην Μακρόνησο, στο Γ’ Τάγμα, που ήταν η σκληρότερη και βαρβαρότερη μονάδα του κολαστηρίου αυτού όπου και δοκίμασε και την ιδιαίτερη ‘’περιποίη-ση’’ των φυλάκων του. Στο κάτεργο αυτό έμεινε 2 χρόνια μέχρι το 1950
Στην συνέχεια προσπάθησε να ολοκληρώσει τον κύκλο των σπουδών του αλλά παρ’ ότι προχωρούσε εξαιρετικά, η ανάγκη στήριξης της οικογενειακής επιχείρησης δεν του επέτρεψε τελικά να ολοκληρώσει τις σπουδές του και γύρισε στον Άγιο Νικόλαο.
Το 1964 νυμφεύεται με την Αιγυπτιώτισσα Αγγελική Στυλιανού και αποκτούν 2 παιδιά τον Αρχιμανδρίτη Κων/νο και τον Βασίλη.
Στην διάρκεια της 7χρονης δικτατορίας συλλαμβάνεται δύο φορές το 1967 και το 1969 .
Έζησα την σύλληψή του το 1967. Γιατί συνέβει ενώ πήγαινα στο κατάστημά του να εισπρά-ξω κόμιστρο μεταφοράς εμπορευμάτων του γραφείου Μεταφορών ‘’Βιδάκης’’ που λειτουργούσε ο θείος μου Ν. Μορφωπός, και είδα τους χωροφύλακες που τον έπερναν.
Στην 2η σύλληψή του, το 1969, η σύζυγος του ήταν έγκυος στον Βασίλη . Και την ώρα που τον έπαιρναν οι χωροφύλακες τον παρακαλούσε να υπογράψει ότι του ζητήσουν για το καλό του παιδιού τους. Και πράγματι του ζήτησαν να υπογράψει δήλωση με την οποία να καταγγέλλει την καταστολή της Άνοιξης της Πράγας από την Σοβιετική Ένωση. Παρ’ όλο που επί της ουσίας συμφωνούσε, δεν υπέγραψε για να μην δώσει την χαρά στους ανθρώπους της δικτατορίας να πανηγυρίσουν την υποχώρησή του , και ταυτόχρονα να πανηγυρίσουν ένα συγχωροχάρτι γι’ αυτούς από έναν επώνυμο αντιστασιακό.
Θέλοντας να διευρύνει τους επαγγελματικούς του ορίζοντες και διαβλέποντας την εξέλιξη της πόλης λόγω του τουρισμού, ανοίγουν μαζί με την πολύγλωσση σύζυγό του τουριστικό κατά-στημα τον Μινώταυρο – εκεί που είναι το Twins σήμερα – και τουριστικό γραφείο και παράρτημα ενοικίασης αυτοκινήτων της AVIS στη γωνία απέναντι από τον ΟΤΕ.
Αλλά και οι δύο αυτές άδειες του αφαιρέθηκαν συντομότατα από την Ασφάλεια λόγω των φρονημάτων του.
Το 1975 εκλέγεται πρόεδρος του Εμπορικού Επιμελητηρίου Λασιθίου παραμένοντας στην προεδρία μέχρι το 1983. Την περίοδο της προεδρίας του ανακατασκευάστηκε το κτίριο του Επιμε-λητηρίου που όλοι ξέρουμε σήμερα.
Η παρουσία του στα δημοτικά πράγματα ξεκινά την περίοδο 1975-1978 όταν εκλέγεται δημοτικός σύμβουλος με το αντιχουντικό ψηφοδέλτιο του εκλεγέντος Δημάρχου Ρούσου Καπετα-νάκη και στην συνέχεια εκλέγεται ξανά την περίοδο 1979-1982 ως μειοψηφία με τον συνδυασμό του ομοϊδεάτη του δικηγόρου Ιωαν. Δελημπαλτά.
Το 1982 στις δημοτικές εκλογές του Οκτωβρίου κατέρχεται επικεφαλής συνδυασμού και αναδεικνύεται Δήμαρχος όπως και στις δημοτικές εκλογές του 1986 συμπληρώνοντας 2 συνεχό-μενες θητείας στο ανώτατο αξίωμα της πόλης.
Την οκταετία αυτή ολοκλήρωσε ότι παρέλαβε αλλά προχώρησε και στην υλοποίηση σημαντικών στόχων με προοπτική για την ανάπτυξη της πόλης.
Ολοκληρώθηκε το δίκτυο αποχέτευσης της πόλης, κατασκευάστηκε ο βιολογικός καθαρι-σμός του στην περιοχή του Αλμυρού, η αποχετευτική σήραγγα πάνω από την λίμνη προς τον Λαγγό καθώς και ο αγωγός αποχέτευσης ομβρίων στην περιοχή του Σταυρού.
Βελτιώθηκε και επεκτάθηκε σημαντικά το δίκτυο ύδρευσης με αγωγούς προς Ελληνικά, Χαβάνια και Καστέλι.
Αποχτήθηκε το κτίριο του REX από το Υπουργείο Υγείας & Πρόνοιας και διασφαλίστηκαν ειδικοί όροι δόμησης για προσθήκη ορόφου, και ξεκίνησε η μελέτη του νέου κτιρίου. Αγοράστηκε το ακίνητο της Αμμούδας για την συμπλήρωση των αθλητικών υποδομών, χωροθετήθηκε και έγινε η μελέτη της Μαρίνας, λειτούργησε για πρώτη φορά η πλαζ του ΕΟΤ, δημιουργήθηκε το γραφείο Τουρισμού ενώ συμμετείχαμε σε Διεθνείς εκθέσεις Τουρισμού και σε Παγκόσμια συνέδρια.
Σημαντικό επίτευγμα η επέκτασης του σχεδίου πόλης με τον νόμο Τρίτση το 1987 σε έκταση σχεδόν ίση με το υφιστάμενο παλιό σχέδιο πόλης .
Έργα οδοποιίας όπως η διαπλάτυνση των γεφυρών Ξεροποτάμου και Χαβανίων και διανοίξεις δρόμων του παλιού σχεδίου πόλης, η αποπεράτωση σφαγείων στο Σφουγγομάλι, η μελέτη του Δημαρχείου στην Κοντογιάννη, το 2ο νεκροταφείο, η κοιτοποίηση τμήματος Ξεροποτά-μου.
Η ίδρυση του ΚΑΠΗ, η στήριξη της λειτουργίας του Νοσοκομείου, η βελτίωση της σχολικής στέγης με το κτίριο του 1ου Νηπιαγωγείου και του 3ου Δημοτικού και τις συντηρήσεις των υπολοίπων .
Μεγάλο το ενδιαφέρον του για τα πολιτιστικά πράγμα από τον ευαίσθητο και προοδευτικό Γιώργο Χατζηδάκη . Συνέβαλε στην ίδρυση της Εταιρείας Γραμμάτων και Τεχνών, του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ.Κ. και προσπάθησε να το κρατήσει ζωντανό. Επί δημαρχίας του ξεκινήσανε οι εκδηλώσεις ΛΑΤΩ αλλά και τα 3ήμερα Λόγου και Τέχνης με παγκρήτιους λογοτεχνικούς διαγωνισμούς, εκδηλώσεις του Ανοιχτού Πανεπιστημίου, και η στέγαση του Λαογραφικού Μουσείου δίπλα στο γραφείο Τουρισμού.
Ήταν μια σύντομη αναφορά στο έργο των δημοτικών αρχών με την σφραγίδα του Δημάρχου Γιώργου Χατζηδάκη.
Αυτό όμως που χρειάζεται να τονισθεί είναι πως ήταν ένας ήρεμος άνθρωπος, προσηνής, ‘’μαέστρος’’ με ανθρωπιά, σεβασμό των συνεργατών του και εθισμένος στην ομαδική δουλειά, με αποδεδειγμένη πολιτική ηθική.
Μαζί του ξεκίνησα την παρουσία μου στα δημοτικά πράγματα της πόλης. Παρ’ ότι νέος με εμπιστεύθηκε και μου ανέθεσε σοβαρά καθήκοντα. Πρόεδρος του ΔΣ το 1985-1986 και Αντιδήμαρχος 1987-1989. Ευτύχησα λοιπόν να τον έχω καθοδηγητή μαζί με όλους τους μεγάλους της αυτοδιοίκησης εκείνης της εποχής.
Η συνεργασία μαζί του δεν ήταν πάντα εύκολη, η διαφορά γενεών βλέπετε. Όμως η ηρεμία του ο βαθύς σεβασμός για του συνεργάτες του, ο τρόπος διοίκησης του με κύριο χαρακτηριστικό την υψηλότατη πολιτική του ηθική που σπανίζει δυστυχώς σήμερα, η αγάπη του για τον τόπο μας, μας βοήθησε να αντιληφθούμε τι σημαίνει τοπική αυτοδιοίκηση και δημοτικός παράγοντας, έστω και αν το κεντρικό κράτος ποτέ δεν επέτρεψε πραγματικά – και μέχρι σήμερα – να υπάρξει στην Ελλάδα πραγματική Τοπική Αυτοδιοίκηση. Η προσωπικότητα του επικεφαλής σε αυτό το ατελές σύστημα διοίκησης ήταν κεφαλαιώδους σημασίας για την επίτευξη των στόχων μας. Και ο Γιώργος Χατζηδάκης ήταν ξεχωριστή προσωπικότητα. Νομίζω το ότι από τα δημοτικά συμβούλια της 8ετίας του – συμπολίτευσης και αντιπολίτευσης – προήλθαν σχεδόν όλες οι επόμενες δημο-τικές αρχές (οι 3 από τους 4 δημάρχους που εκλέχτηκαν από το 1990-2023) που διαχειρίστηκαν τις τύχες της πόλης μας μέχρι τις τελευταίες δημοτικές εκλογές, λέει πολλά.
Φεύγει λοιπόν πλήρης ημερών με ήσυχη την συνείδησή του ότι έκανε το καθήκον του προς την κοινωνία στο ακέραιο, έχοντας κατακτήσει την αγάπη, την εκτίμηση και τον σεβασμό των συμπολιτών του.
Ήταν ένας αληθινός ευπατρίδης για τον τόπο του .
Καλό ταξίδι κ. Γιώργο. Σ΄ ευχαριστούμε για όσα έκανες για μας. Το ίχνος που αφήνεις στην πόλη μας είναι βαθύ και ανεξίτηλο.
- Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Κρήτη, την Ελλάδα και όλο τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, με εγκυρότητα και αξιοπιστία, στο cna.gr
- Ακολουθήστε το cna.gr στο Facebook
- Ακολουθήστε το cna.gr στο Twitter
- Ακολουθήστε το cna.gr στο YouTube
- Ακολουθήστε το cna.gr στο Instagram
